شورای امنیت در انجام مسئولیت‌هایش در قبال مردم فلسطین ناکام بوده است

وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران گفت: سازمان ملل و به ویژه شورای امنیت تاکنون در ایفای مسئولیت‌­های قانونی و اخلاقی خود در قبال مسأله فلسطین ناکام بوده و این ناکامی ناشی از حمایت آمریکا از رژیم صهیونیستی است.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، «حسین امیرعبداللهیان» قرار بود در نشست روز گذشته شورای امنیت سازمان ملل سخنرانی کند اما به‌دلیل تأخیر در صدور روادید هیأت ایرانی از سوی آمریکا، امکان حضور هیأت ایرانی در این نشست میسر نشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

متن سخنرانی وزیر امور خارجه کشورمان که برای ثبت در سازمان ملل توسط نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در نیویورک برای این سازمان ارسال شده و مشروح آن در اختیار رسانه‌ها قرار گرفت، به شرح ذیل است:

بسم الله الرحمن الرحیم

جناب آقای رئیس،

عالیجناب وانگ‌یی وزیر محترم امور خارجه جمهوری دموکراتیک خلق چین

هیأت‌های نمایندگی محترم حاضر در این جلسه،

سلام علیکم؛

خوشحالم که در این نشست مهم شورای امنیت سازمان ملل متحد، به نمایندگی از جمهوری اسلامی ایران نکاتی را با شما به اشتراک بگذارم.

برگزاری این نشست در امروز، یعنی روز ۲۹ نوامبر، که از ۴۶ سال قبل توسط مجمع عمومی سازمان ملل به عنوان "روز بین المللی همبستگی با مردم فلسطین نامگذاری شده است، را به فال نیک می گیریم. نفس برگزاری این نشست برای جلب توجه نسبت به فاجعه انسانی تحمیل شده بر غزه بسیار مهم و ارزشمند است، اما تنها در صورتی می توان چنین جلساتی را واقعاً مفید دانست که منجر به اقداماتی ملموس برای کاهش آلام مردم مظلوم فلسطین و توقف دائمی روند ادامه دار نسل کشی مردم فلسطین به ویژه در غزه شود.

باید با صراحت و شجاعت اعتراف کنیم که سازمان ملل متحد و به ویژه شورای امنیت تاکنون در ایفای مسئولیت های قانونی و اخلاقی خود در قبال مساله فلسطین ناکام بوده است. این ناکامی بیش از همه ناشی از حمایت بی چون وچرای آمریکا از رژیم اشغالگر و ممانعت از هرگونه اقدام موثر برای پاسخگوکردن اسرائیل بوده است. این، یک شکست اخلاقی برای جامعه بین المللی و نظام ملل متحد است اما مسئولیت اصلی آن بر عهده قدرتهایی است که مصرانه مانع از ایفای نقش شورای امنیت طبق منشور ملل متحد می شوند.

امروز بیش از هر زمان دیگری به قطعنامه ۲۲۱۷ ارجاع می شود، قطعنامه ای که اگرچه بسیار دیرهنگام و با محتوایی ضعیف صادر شد، ولی گامی کوچک در مسیری درست به شمار می آید که لازم است با جدیت تقویت شود. انتظار طبیعی جامعه بین المللی این بود که شورای امنیت بلافاصله بعد از شروع حملات بدون تفکیک علیه غزه، وارد عمل شده و مانع از استمرار کشتار انسانهای بیگناه شود. چه کسی می تواند کتمان کند که تجاوز تمام عیار رژیم اشغالگر به غزه به عنوان باریکهای که یکی از متراکم ترین مناطق جمعیتی در دنیا محسوب میشود و طی ۱۷ سال گذشته در محاصره کامل قرار داشته است، و کشتار هزاران انسان بیگناه که بیش از ۷۰ درصد آنها زن و کودک هستند، تهدید کننده صلح و امنیت بین المللی نبوده است؟ شدت و حجم کشتار غیرنظامیان در طی ۵۰ روز حمله اسرائیل به غزه، بی سابقه بوده و تعداد کودکان و زنان کشته شده در غزه به تنهایی بیشتر از مجموع زنان و کودکانی است که در منازعات مختلف یک سال گذشته در سراسر جهان شامل منازعه اوکراین به قتل رسیده اند. این در حالی است که ماشین سرکوب و کشتار رژیم نژادپرست، همزمان و طی همین دوره زمانی دو ماهه بیش از ۳۱۰۰ فلسطینی را نیز در کرانه باختری به قتل رسانده یا زخمی کرده است (بنا به توصیف روزنامه نیویورک تایمز (۲۵ نوامبر).

چه‌کسی می تواند این واقعیت را نادیده بگیرد که بمباران های کور و بدون تفکیک غزه با استفاده از بمب های ۲۰۰۰ پوندی و دیگر سلاح های ممنوعه از جمله بمب های فسفری، که هیچ مکانی شامل بیمارستان ها و مساجد و کلیساها و مدارس را نیز مستثنی نکرد، همه عناصر تشکیل دهنده جنایات شدید بین المللی شامل جنایت جنگی، نسل کشی و جنایت علیه بشریت را دارا بوده است؟ چگونه می توان بی عملی شورای امنیت در قبال فاجعه هولناک انسانی غزه را توجیه نمود؟

آقای رئیس،

اکنون شورای امنیت و اعضای آن در برابر یک آزمون بسیار خطیر قرار دارند. در وضعیتی که غزه تحت اشغال و محاصره ظرف ۵۰ روز زیر شدیدترین حملات نظامی قرار داشته و بیش از ۱۶۰۰۰ نفر از فرزندان خود که ۶۰۰۰ نفر آنها کودک و ۴۰۰۰ نفر از آنها مادر هستند را از دست داده و در شرایطی که بیش از نیمی از شمال غزه به تلی از خاک تبدیل شده است، هیچ چیزی جز تضمین توقف کامل حملات جنایتکارانه اسرائیل جبران کننده بخش کوچکی از شرمساری اخلاقی جامعه بین المللی در برابر مردم فلسطین و دنیای اسلام نخواهد بود.

باید به هوش بود که وقفه انسانی علیرغم مفید بودن آن تبدیل به مستمسکی برای تطهیر جنایات گذشته و فرصتی برای تمهید جنایات جدید نشود.

آقای رئیس،

تراژدی فلسطین به عنوان یک مساله انسانی و اخلاقی و حقوقی با ابعاد جهانی، از ۷ اکتبر شروع نشد. نباید اجازه داد رژیم اشغالگر و حامیان و مدافعان آن با قبل واقعیت و دروغ پردازی، واقعیت طولانی اشغالگری، سرکوب، تحقیر و نسل کشی یک ملت را - که بیش از ۸ دهه به صورت مستمر ادامه دارد – به حاشیه برانند. خشونت و منازعه در خاورمیانه انتخاب مردم فلسطین و ملت های منطقه نبوده است. خشونت، کالای تحمیل شده بر منطقه به واسطه اشغال و خود برتر پنداری نژادی ایدئولوژی صهیونیسم است. اشغالگری ادامهدار و سرکوبگر که از ۱۹۲۰ شروع شد، در ۱۹۴۸ نهادینه گردید و موجب کوچ اجباری یک میلیون فلسطینی شد، و در سال های بعد از طریق تجاوز و زور نظامی گسترش یافت، و تا به امروز از طریق مصادره زمین های فلسطینان و ساخت شهرک های جدید ادامه یافته است، بازتاب یک ذهنیت برتری طلب و نژادپرست است که برای مردم تحت اشغال حقوق انسانی برابر قائل نیست.

جنایت و نسل کشی مردم فلسطین نباید عادی سازی شود. این یک تکلیف حقوقی و اخلاقی طبق ماده یک مشترک کنوانسیون های چهارگانه ژنو ۱۹۴۹ و کنوانسیون مقابله با نسل کشی ۱۹۴۸ است. نباید اجازه داد جنایتکاران با مظلوم نمایی و مستمسک قراردادن جنایاتی که دیگران دهه ها پیش در قاره ای دیگر علیه یهودیان مرتکب شده اند، و یا با متهم کردن منتقدان به "ضد یهودی گری" (anti-semitism) از پاسخگویی در برابر جامعه بین المللی طفره رفته و به نسل کشی ملت فلسطین ادامه دهند. مقاومت مشروع و قانونی ملت فلسطین برای کسب حق تعیین سرنوشت و دفاع از حقوق بشر و کرامت انسانی فلسطینیان، یک حق پذیرفته شده طبق منشور ملل متحد و حقوق بین الملل است و هیچ فرد یا کشور یا سازمانی نمی تواند این حق را از فلسطینیان سلب نماید. توصیف مبارزه مشروع ملت فلسطین برای احقاق حق تعیین سرنوشت به عنوان تروریسم، نقض آشکار و آگاهانه منشور ملل متحد و قواعد آمره حقوق بین الملل و عملی غیراخلاقی و مذموم است.

آقای رئیس، همکاران محترم،

جمهوری اسلامی ایران در چارچوب سیاست اصولی خود مبنی بر مخالفت با تجاوز و استفاده از زور در روابط بین الملل، اشغالگری، نژادپرستی و تبعیض نژادی و نیز در راستای سیاست مسئولانه خود برای حراست از صلح و امنیت منطقه ای و بین المللی، به حمایت از حرکت مشروع و قانونی ملت فلسطین برای رهایی از اشغال و آپارتاید تحمیلی بر سرزمین فلسطین ادامه می دهد.

در شرایط کنونی، آنچه که باید به عنوان اولویت وجهه همت شورای امنیت سازمان ملل و کلیه دولت ها قرار گیرد، تضمین آتش بس دائمی در غزه، جلوگیری از اخراج فلسطینیان از موطن خود، رساندن فوری کمک‌های بشردوستانه غذائی و دارویی به مردم غزه، وصل برق و سوخت است. همه فلسطینیان شامل ۷ میلیون آواره و فلسطینیان ساکن در کرانه باختری و نوار غزه، مستقیم و غیرمستقیم عزادار عزیزان از دست رفته خود هستند. اکثر جمعیت غزه خانه و دارایی های خود را در جریان حملات اسرائیل از دست داده اند. جهان نمی تواند نسبت به این ظلم آشکار که نقض فاحش حقوق بشر و حقوق بشردوستانه و مصداق شدیدترین جنایات بین المللی است، بی اعتنا بماند. بی کیفرمانی طراحان و مجریان و عاملان جنایات شنیع (atrocity crimes)، مجوز و محرکی برای تکرار این جنایات است. بر این اساس، باید محاکمه و اجرای عدالت در مورد مرتکبین این جنایات در دستورکار جدی جامعه بین المللی قرار گیرد. دولت هایی که دهه ها است خود را مدعی خودخوانده حقوق بشر و حقوق بشردوستانه معرفی نموده و بارها به بهانه نقض حقوق بشر – در مقیاس هایی بسیار خرد و غیرقابل مقایسه با آنچه در غزه واقع شد – به استفاده ابزاری از سازوکارهای بین المللی برای بدنام سازی کشورهای در حال توسعه مبادرت نموده اند، در آزمون صداقت و باورمندی واقعی به ادعاهای خود مردود شدند. نفاق و استاندارد دوگانه در رابطه با حقوق بشر، کلیت حاکمیت قانون در روابط بینالملل را مخدوش نموده و عرصه را برای یکهتازی جنایتکاران و ناقضان حقوق بین الملل آماده‌تر می‌کند؛ این چیزی نیست که هیچ دولت مسئولیت‌پذیر و صلح‌طلبی بپسندد.

به امید آزادی مردم فلسطین از یوغ اشغال و سرکوب اشغالگران.

به گزارش ایمنا، وزیر امور خارجه کشورمان روز چهارشنبه در حاشیه نشست هیأت دولت در مورد عدم حضور هیأت ایرانی در جلسه سازمان ملل گفت: آمریکا ساعت ۱ بامداد به وقت ایران به هیأت ایرانی روادید ارائه کرد و عملاً امکان حضور در نشستی که صبح امروز برگزار می شود، فراهم نشد.

امیرعبداللهیان در خصوص برگزاری نشست سازمان ملل هم گفت: همه تلاش‌ها برای استمرار آتش‌بس در غزه ادامه دارد و حماس باید درباره ابتکارات تصمیم بگیرد؛ در حال حاضر تلاش‌ها برای یافتن راه‌حلی است که از طریق آن با آزادی و تبادل همه اسرای فلسطینی در مقابل اسرای رژیم اسرائیل به آتش‌بسی پایدار برسند.

کد خبر 708404

منبع: ایمنا

کلیدواژه: جمهوری اسلامی ایران سازمان ملل متحد شورای امنیت سازمان ملل ایالات متحده آمریکا خاورمیانه تروریسم شورای عالی امنیت ملی اسرائیل رژیم صهیونیستی غزه فلسطین حقوق بشر شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق جمهوری اسلامی ایران جامعه بین المللی مردم فلسطین هیأت ایرانی شورای امنیت ملت فلسطین سازمان ملل امور خارجه آقای رئیس ملل متحد حقوق بشر نسل کشی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۹۷۹۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رویکرد بایدن در قبال تظاهرات ضد صهیونیستی دانشجویان در آمریکا

خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: دانشگاه‌های سراسر آمریکا بعد از آگاهی از جنایات پرشمار رژیم اشغالگر قدس علیه مردم غزه و کشتار حدود ۳۵ هزار انسان بی‌گناه، عرصه اعتراض علیه سیاست‌های این رژیم و دولت آمریکا به عنوان مهم‌ترین حامی آن تبدیل شده است. در این بین یکی از مهم‌ترین موضوعاتی که با گسترش اعتراضات به مراکز دانشگاهی مختلف آمریکا جلب توجه می‌کند، سیاست‌های دولت آمریکا و پلیس این کشور است. دولت و پلیس در این کشور بدون توجه به خواسته‌های معترضین، تنها سیاست سرکوب و بازداشت گسترده را در پیش گرفته است.

اعتراض‌های دانشجویان در حمایت از فلسطین

از روزهای ابتدایی حمله های رژیم صهیونیستی به غزه، جامعه آمریکا عرصه واکنش‌های مختلف به این رویداد بود. نظرسنجی‌های مختلف نشان از افزایش بی‌سابقه حمایت آمریکایی‌ها از مردم غزه دارد. طبق نظرسنجی گالوپ در مارس ۲۰۲۴ اکثر آمریکایی‌ها اقدامات رژیم اشغالگر در غزه را تایید نمی‌کنند. تعداد مخالفان با اقدامات رژیم صهیونیستی از ۴۵ درصد در نوامبر ۲۰۲۳ به ۵۵ درصد افزایش یافت. دموکرات‌ها ۷۵ درصد دیدگاه منفی نسبت به اقدامات تل‌آویو دارند. رائد جرار از اندیشکده دموکراسی برای جهان عرب معتقد است که نظرسنجی فوق نشان از جدایی بین سیاست‌ دولت بایدن و دیدگاه اکثر آمریکایی‌ها درباره اقدامات رژیم اشغالگر در غزه دارد و سیاست خارجی دولت آمریکا با انتظارات رای‌دهندگان هماهنگ نیست.

حمایت جوانان آمریکایی‌ از فلسطینیان آشکارتر شده است. نظرسنجی پیو (PEW) در آوریل ۲۰۲۴ نشان داد که یک سوم از افراد بزرگسال زیر ۳۰ سال آمریکایی با مردم فلسطین همدردی می‌کنند و تنها ۱۴ درصد این احساس را نسبت به صهیونیست‌ها دارند. جوانان آمریکایی نسبت به مردم فلسطین نظر مساعدتری نسبت به صهیونیست‌ها دارند و از هر ۱۰ فرد زیر ۳۰ سال، شش نفر دیدگاه مثبتی نسبت به مردم فلسطین دارند. در میان آمریکایی‌های جوان، ۳۴ درصد دلایل حماس برای مبارزه با رژیم صهیونیستی را معتبر می‌دانند.

اعتراض‌های دانشجویان آمریکایی در حمایت از مردم فلسطین، ابتدا از دانشگاه‌های کلمبیا و هاروارد آغاز شد. دانشجویان معترض با صدور بیانیه‌ای مشترک، رژیم اشغالگر را به عنوان مسئول کامل جنگ معرفی کردند. این اعتراض‌ها به تدریج به شمار زیادی از دانشگاه‌های این کشور نظیر آموری، میشیگان، براون، پلی‌تکنیک هومبولت، برکلی، کالیفرنیای جنوبی، نیویورک، ییل، کلمبیا، ماساچوست، تگزاس، مینه‌سوتا و غیره گسترش یافت به گونه‌ای که تاکنون ۷۹ دانشگاه آمریکا درگیر اعتراض علیه رژیم اشغالگر قدس شده است. علاوه بر حضور دانشجویان، در برخی از دانشگاه‌ها اساتید حامی فلسطین نیز عمدتا در اعتراض‌ها مشارکت فعال دارند.

خواسته‌ اصلی دانشجویان آمریکایی، همبستگی با ملت فلسطین است که در چارچوب آن خواستار آتش‌بس دائمی در غزه، اتمام کمک‌های نظامی دولت آمریکا به رژیم اشغالگر، قطع همکاری دانشگاه با مجتمع‌های تسلیحاتی و کنار گذاشتن روند سرمایه‌گذاری دانشگاه‌ها در سرزمین‌های اشغالی شده‌اند. با اوج‌گیری اعتراض‌ها، مدیران برخی از دانشگاه‌ها درصدد توافق با دانشجویان برآمدند. برای مثال مسئولان دانشگاه براون ایالت رودآیلند اعلام کردند که با دانشجویان حامی فلسطین به توافق رسیده که در اکتبر ۲۰۲۴ توقف سرمایه‌گذاری در فلسطین اشغالی را به رای بگذارد. دانشجویان نیز ضمن پایان دادن به تحصن خود، این توافق را یک پیروزی بی‌سابقه و امتیازی بزرگ برشمردند.

رویگردانی جامعه آمریکا از سیاست‌های بایدن

نظرسنجی آوریل ۲۰۲۴ پیو (PEW) نشان داد که تنها ۱۲ درصد از جوانان آمریکایی سیاست‌های دولت بایدن را باعث ایجاد تعادل در جنگ غزه می‌دانند. نتایج نظرسنجی ماه مارس گالوپ نیز نشان داد محبوبیت بایدن برای مدیریت اوضاع در منطقه خاورمیانه به ۲۷ درصد رسیده است. در این شرایط سیاست‌های دولت آمریکا در بین بسیاری از حامیان آن به ویژه قشر جوان نیز با دشواری روبرو است. در واقع سیاست‌های ضعیف بایدن در عدم پیشبرد آتش‌بس و بی‌عملی در کمک به غیرنظامیان فلسطینی بوده که دولت را در تنگنا قرار داده است. بر این اساس از یک طرف باید اعتراض‌های دانشجویی را یک جلوه از پشتیبانی جوانان آمریکایی از فلسطین دانست. از طرف دیگر نیز بعد از سیاست‌های ناکارآمد بایدن که به خودی خود، دولت کنونی را درگیر چالش عمیق کرده، این اعتراضات نیز ضربه محکم دیگری به بایدن در سال منتهی به انتخابات است.

این در حالی است که بایدن در چهارم می و در اولین واکنش به اعتراض‌ها اظهار داشت: «این اعتراض‌ها تغییری در سیاست‌های من در خاورمیانه نخواهد داد. با ورود گارد ملی به دانشگاه‌های‌مان مخالفیم. تظاهرات مسالمت‌آمیز در ایالات متحده مورد قبول است، اما خشونت ضدقانون است. آسیب زدن به دارایی‌های عمومی جزئی از آزادی بیان نیست.» در ارتباط با این اظهارات ذکر دو نکته ضروری است.

افزایش حساسیت جامعه آمریکا در برابر بی‌تفاوتی دولت

اعتراض‌های این چنینی در دهه ۱۹۶۰ در جنگ ویتنام نیز جامعه آمریکا را درنوردید، اما تاثیر چندانی در سیاست‌ دولت نداشت. سخنان بایدن مبنی بر آنکه این اعتراض‌ها تغییری در سیاست خاورمیانه‌ای آمریکا ایجاد نمی‌کند موید همین است. علی‌رغم این که دولت به همراه شبکه‌های خبری جریان اصلی آمریکا از ابتدا تلاش کردند تا دیدگاه‌ «دفاع از خود اسرائیل» را در ذهن مردم این کشور نهادینه کنند، اما واقعیت جامعه آمریکا چیز دیگری است. جورج اوچنسکی از رسانه Daily Montanan که بخشی از State Newsroom بزرگترین سازمان خبری غیرانتفاعی آمریکا است می‌نویسد: «سیاستمداران ما دانشجویان معترض را تحقیر می‌کنند و در مورد اینکه دانشجویان باید به کلاس‌های خود بازگردند صحبت می‌کنند. دانشجویان حق دارند از اینکه کنگره و رئیس جمهور ۲۶ میلیارد دلار دیگر برای ادامه کشتار به اسرائیل فرستادند، خشمگین شوند. اکنون مانند نیم قرن پیش (جنگ ویتنام) نیست که وطن‌پرستی با اهتزاز بزرگ‌ترین پرچم یا بلندترین صدا تعریف ‌شود، زیرا اکنون وطن پرستی مستلزم داشتن شجاعت کافی برای ایستادگی در برابر دولت و منافع عمیق مجتمع‌های نظامی-صنعتی است. به این می‌گویند انسانیت. میهن‌پرستان واقعی حق دارند از دولت خود سیاست‌ها و اقدامات انسانی را مطالبه کنند.»

سیاست سرکوب پلیس در برابر اعتراضات

بایدن در بخشی از واکنش خود به این اعتراض‌ها، خشونت را ضدقانون دانست و اظهار کرد که با ورود گارد ملی به دانشگاه‌ها مخالف است. به نظر می‌رسد در کنار بی‌تفاوتی و واکنش دیرهنگام، بازی با کارت پلیس حربه دیگر بایدن برای کاستن از آثار منفی این اعتراضات بر وجهه دولت است. واقعیت این است که استفاده غیرقانونی از زور علیه غیرنظامیان توسط پلیس آمریکا امری رایج است. طبق آمار Mapping Police Violence یک گروه تحقیقاتی غیرانتفاعی، در سال ۲۰۲۳ دست کم ۱۲۳۲ نفر (تقریبا روزانه سه نفر) توسط پلیس آمریکا کشته شدند. در اعتراض‌های اخیر آمریکا درگیری بین پلیس و دانشجویان از دانشگاه کلمبیا آغاز شد و خشونت پلیس باعث شد تا دیگر دانشگاه‌ها نیز اعتراضات منظمی را ترتیب دهند.

در تمام دانشگاه‌های درگیر در این اعتراضات، پلیس تاکنون بیش از دو هزار نفر را بازداشت کرده است. این میزان بالای خشونت، حمایت برخی از شخصیت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی از معترضین را نیز به همراه داشت. از جمله عفو بین‌الملل با محکومیت این رفتار خشن، بر اهمیت حق اعتراض تاکید کرد. آنگونه که اوچنسکی می‌گوید: «در کشوری که بر پایه حقوق آزادی بیان و مخالفت علیه اقدامات دولت بنا شده، آنچه اکنون شاهد هستیم، اقدامات خشونت‌آمیز پلیس و خیانت کامل به دموکراسی است.»

نتیجه

دانشگاه‌های آمریکا روزهاست که عرصه اعتراضات کم‌سابقه در حمایت از مردم فلسطین است. هر چند شاید این اعتراض‌ها تاثیری بر سیاست دولت نداشته باشد، اما جامعه آمریکا را فعالانه در پی ایجاد تغییر در روندهای تصمیم‌گیری و اجرا نشان می‌دهد. دولت نسبت به این اعتراض‌ها رویکرد بی‌تفاوتی را در پیش گرفته و پلیس نیز دست به سرکوب معترضان می‌زند. در این وضعیت آنگونه که گاردین اشاره دارد، سرکوب دانشجویان منجر به اعتراض پایدارتر و مشارکت گسترده‌تر می‌شود.

سجاد مرادی کلارده؛ پژوهشگر روابط بین‌الملل

کد خبر 6096055